از نظر تایلندی ها پروانه موجودی آسمانی مقدس قلمداد می شود و باعث شکوفایی ، خوشبختی و عشق می شود.
لائوتزو معروف ترین فیلسوف تائو که در قرن چهارم ق.م می زیست می گفت :
“دیشب خواب دیدم که پروانه ام و امروز وقتی بیدار شدم سوال برایم پیش آمده که من حقیقتا انسانی هستم که خواب دیدم پروانه ام یا حقیقتا پروانه ای هستم که خواب می بینم انسانم”.
چوانگ تزه بر این عقیده بود که همه موجودات از یک خزانه هستند، و مرگ و زندگی از یکدیگر جدایی ندارند . همچون اوزان همنوای ترانه طبیعت یا امواج دریا.
چوانگ‌تزه عارفانه جهان را از وحدتی بی‌تشخص بهره‌مند می‌دید
منصور حلاج نیز گردش پروانه به دور نور شمع را یک معراج معنوی می دانست او اولین کسی بود که از پروانه پی به معنای عرفانی برد او چرخش پروانه به دور آتش شمع را نزدیک شدن به آتش عشق الهی قلمداد می کرد .گوته شاعر آلمانی بسیار دوستدار این اندیشه منصور حلاج بود
دیدگاهتان را بنویسید