#عزاداری همواره به اشتباه ،بخش پررنگی از دینداری ما را تشکیل می دهد
این امر متاسفانه فقط به روزهای عزا نیز بسنده نمی شود. بلکه رویکرد به لایه های ظاهری #دین و گرایش به غصه و زاری به جای فرخندگی و پویایی که می تواند مردم را برای زندگی در روزهای سخت آماده نماید و میل و شوق برای حرکت و ساختن جامعه ای نو و رو به آینده را ارمغان بیاورد در این تلقی از دینداری اصلا دیده نمی شود
آیا اسلام اینچنین است ؟
ایا دین آمده است که از آدمی ، فردی نالان و خسته و غمزده بسازد که فقط دست بر دعا گشوده و بدون هیچ خیزی برای ساختن بنای جامعه و یا گذاشتن آجرها روی هم ،روزها را بر افسوس بگذراند ؟
آیا تمام آنچه من از انبیا و اولیا فرا گرفته ام سیاه پوشیدن و گریستن است ؟
#مولانا از کسانی بود که قرن ها پیش در داستان عزاداری بر حسین ع در دفتر ششم مثنوی ،
رویه دیگری از دینداری را برای ما گشود و متاسفانه ما هنوز به جای کسب فضایل و تحول اخلاقی ،از بزرگانی که برایشان سینه چاک می کنیم
درگیر این دهه عزا و آن دهه مصیبت هستیم
چه خوب بود اگر بر پیکره جامعه خود نگاه کاملی می دوختیم و آگاه می شدیم که بس ،نیازمند دگردیسی و رویش مجدد از پیله های فکری خود هستیم و از آن غافلیم
امام موسی صدر ،سخنی اینچنین دارد :
فاطمۀ زهرا (س) هشدار می‌دهد که ای مردم، نگویید ما مسلمان شدیم؛ خدا را شکر از خطر نجات یافتیم. شما هنوز با خطر بزرگی رو‌به‌رو هستید. نگویید ما از میراث محمد (ص) پاسداری می‌کنیم: نماز می‌خوانیم، روزه می‌گیریم، مسجد ما پر از نمازگزار است. نه! در اشتباهید. نماز آثار و نتایجی دارد. روزه آثار و نتایجی دارد. حج و زکات و همۀ واجبات و مناسک اسلام حکمت‌ها و مصالحی دارد.
فاطمه (س) می‌گوید که ای جماعت اگر دیدید شما نماز می‌خوانید، ولی با این حال متکبر هستید؛ روزه می‌گیرید، ولی نمی‌توانید هوای نفس و خودخواهیتان را مهار کنید؛ عبادت می‌کنید، ولی این عبادت شما را از کار زشت و ناپسند باز نمی‌دارد، اگر چنین است، نگاهی به خودتان بیندازید و نگاهی به دینتان. چرا خدا شما را به این عبادت‌ها مکلّف کرده است؟
دیدگاهتان را بنویسید