دکتر زرین کوب درباره مثنوی می نویسد :
دنیایی که وصفِ آن در مثنوی آمده است دنیای روح است.
دنیایی که در آن همه چیز حیات دارد، همه چیز سمیع و بصیر است. هم هیاهوی خاموش ابر و نسیم را در آن می توان شنید و هم صدای نفس گل و گیاه را می توان احساس کرد.
در این دنیا هیچ چیز گنگ و خاموش نیست. همه چیز با کسی که جانش رازآشناست حرف می زند.
نی از دردِ دل شِکوه سَر می کند؛ آب با آلودگان سخن می گوید؛
آتش، جهود بیدادگر را سرزنش می کند؛ کوه قاف با ذوالقرنین از اسرار عظمت حکایت می کند…
امسال پانزدهمین سالی هست که مثنوی را تدریس می کنم
پروازهای مولانا در مثنوی بسیار بلند و وسیع است ،اما در حوزه روان شناسی ،خودشناسی و اخلاق در قالب حکایت ،به زیبایی تمام از دردها و رنج ها و مشکلات انسان های معمولی صحبت می کند و چون آیینه ای آنها را مقابل ما قرار می دهد
برای همین مثنوی برای هر انسانی بر حسب حالی که دارد ، جذاب و قابل استفاده می باشد .
این بار نیز قصد دارم دست علاقمندان مثنوی را در دست بگیرم و با آنها همراه مولانا در مثنوی ،گاهی قدم بزنیم و گاهی پرواز نماییم
خوشحال می شوم در کلاس های وادی عرفان با من و دوستان اهل دلم همراه باشید
زهرا غریبیان لواسانی
دیدگاهتان را بنویسید